سوالات متداول درایو v20 – راهنمای جامع درباره درایو v20

اینورترهای V20 را می توان به عنوان یکی از پرکاربردترین نمونه های موجود در بازار ایران معرفی کرد. این درایوها در کاربردهای مختلف ار جمله موارد زیر مورد استفاده قرار می گیرند.

• کنترل دور پمپ های گریز از مرکز
• کنترل فن های شعاعی / محوری
• کنترل دورکمپرسور ها
• کنترل سرعت انواع نوار نقاله، غلتکی و زنجیری
• کنترل دور آسیاب، میکسر و همزن
• کنترل سرعت چرخش سانتریفیوژ
• کنترل دور پمپ، تهویه، کمپرسور
• کنترل سرعت پمپ های جابجایی مایع

جزئیات بیشتر در مورد کاربرد این درایوها را در مقاله ” کاربردهای درایو V20 در صنایع مختلف ” ببینید.

درایو v20 زیمنس در دو نوع تکفاز و سه فاز عرضه شده و هر دو سیستم قابل استفاده هستند. درایوهای تکفاز محدوده توان 0.12 تا 3 کیلووات را پوشش می دهند. مدل های سه فاز این خانواده نیز رنج توان 0.37 تا 30 کیلووات را پوش می دهند.

این سری از اینورتر های زیمنس به صورت پیشفرض دارای 4 ورودی دیجیتال و 2 خروجی دیجیتال هستند. علاوه بر این یک ورودی و یک خروجی آنالوگ نیز روی درایو در نظر گرفته شده است. اما در صورتی که به تعداد بیشتر ورودی / خروجی نیاز دارید، با استفاده از ماژول افزایشی (ورودی/خروجی v20)، می توانید 2 ورودی دیجیتال و 2 خروجی دیجیتال به درایو اضافه کنید.

در اینورتر های با توان 7.5 کیلو وات و بالاتر، ماژول مدیریت مقاومت ترمز  به صورت داخلی (اینترنال) در درایو وجود دارد. اما برای توان‌های کمتر از 7.5 کیلووات نسخه های سه فاز و همچنین همه توان‌های تک‌فاز (از 0.12 تا 3 کیلو وات)، ماژول مقاومت ترمز به صورت خارجی قابل استفاده است. در تصویر زیر نمونه ای از این ماژول ها با کد فنی 6SL3201-2AD20-8VA0 آورده شده است.

عیب یابی عملکرد این درایو با استفاده از کدهای خطا انجام می شود. در صورت بروز خطا کدی با پیش شناسه F بر روی صفحه نمایش داریو نمایش داده خواهد شد. دلایل بروز هر کدام از خطاها (Cause)  و روش بر طرف کردن آن در جدول دستورالعمل راه‌ اندازی  V20 آمده است. علاوه بر جدول خطاها، جدولی نیز برای هشدارها (Alarm)  وجود دارد. جزئیات بیشتر در مورد خطاها و نحوه رفع آن ها را در مقاله ” مهمترین خطاهای درایو زیمنس و راه حل آن ها “ببینید.

خطای F0001 به معنای اضافه جریان یا عبور جریان بیشتر از جریان نامی از موتور است. این خطا به سه دلیل مهم به وجود می آید:

• تنظیمات موتور در پارامتر P307 بصورت صحیح وارد نشده باشد
• اتصال کوتاه شدن پایانه‌ های مربوط به اتصال موتور
• خطای زمین

با انجام اقدامات زیر می توانید این خطا را برطرف کنید:

• پارامتر P307 را بررسی و از تطابق مقدار آن با توان موتور اطمینان حاصل کنید.
• بررسی فاصله بین موتور و درایو (اندازه کابل) و کوتاه کردن فاصله در صورت نیاز (با توجه به استانداردهای بیان شده در کاتالوگ و مستندات فنی درایو)
• بررسی عدم وجود اتصال کوتاه بین پایانه‌های خروجی درایو و موتور.
• بررسی سایر تنظیمات مربوط به موتور مانند مقدار مقاومت استاتور (P0350)
• افزایش زمان رسیدن به سرعت نامی یا به عبارت دیگر کاهش شیب سرعت (P1120)
• کاهش ولتاژ اولیه اعمالی به موتور در سطح شروع (starting boost level) (P1312)

کد F11 به خطای افزایش دمای موتور (Motor overtemperature)  از حد نامی اشاره دارد. این خطا زمانی رخ می‌دهد که نشانه های افزایش دمای موتور برای درایو قابل تشخیص باشند. در درایوهایی که ورودی سنسور PTC  ندارند، این خطا تنها با تحلیل جریان موتور تشخیص داده می‌شود. این خطا به طور خاص در درایوهایی که با موتور کوچک (کمتر از 250 وات) و در فرکانس‌های کمتر از 15 هرتز کار میکنند رخ می‌دهد.

با ترکیب کلیدهای M و OK روی درایو V20 می‌توان وضعیت را بین حالاتAUTO  (اتوماتیک)،  MANUAL (دستی)  وJOG  (جاگ)  تغییر داد.

بله. البته Auto Tune دو مفهوم متفاوت می‌تواند داشته باشد:

• تنظیم اتوماتیک پارامترهای ویژه موتور بوسیله درایو: این پارامترها شامل مقاومت استاتور، اندوکتانس استاتور، اندوکتانس روتور و … می شوند. این عمل در اکثر درایوهای زیمنس با استفاده از پارامتر P0340 انجام می‌پذیرد. البته می‌توان پارامترهایی که در این فرایند بصورت خودکار محاسبه و مقدار دهی می شوند را بطور جداگانه و دستی نیز مقداردهی کرد.
• تنظیم خودکار ضرایب PID: در این حالت پارامترهایی از قبیل موقعیت، سرعت و گشتاور موتور تنظیم می شوند. برای انجام این تنظیمات از پارامترP2350 استفاده می شود. لطفاً توجه داشته باشید که این دو پارامتر با معنای مختلفی در درایو V20 استفاده می‌شوند.

درایوهای  V20در هر رنج توان با دو نمونه دارای فیلتر و بدون فیلتر عرضه می شوند. به عنوان مثال، برای درایو سه فاز 0.55 کیلو وات، نمونه دارای فیلتر داخلی با کد فنی 6SL3210-5BE15-5CV0  است و نمونه بدون فیلتر داخلی با کد فنی 6SL3210-5BE15-5UV0 عرضه می‌شوند.

برای اتصال ترانسمیتر دو سیمه به درایو لازم است ابتدا تغذیه ترانسمیتر را تامین و سپس خروجی ان را به ورودی درایو متصل کنید. تغذیه ترانسمیتر را می توان از طریق ترمینال‌های 1 و 5 (10 ولت) یا 13 و 14 (24 ولت) تامین کرد. سپس خروجی ترانسمیتر (0-10 ولت) را به ورودی آنالوگ اول یا دوم (ترمینال 2 یا 3) متصل کنید.

این دو درایو در چند پارامتر از جمله رنج توان، کاربری و کارایی یا بهره وری با هم متفاوتند.

دامنه یا رنج توانی در درایوهای خانواده G120 از 0.37 تا 630 کیلو وات بوده اما در سری V20 از 0.12 تا 3 کیلو وات (تک فاز) و از 0.37 تا 30 کیلو وات بصورت سه فاز است.

کاربری درایوهای سری V20 برای کاربردهای پایه و بیسیک بوده (مانند پمپ و فن و همزن) و قیمت مقرون به صرفه ای نیز دارند. اما درایو G120 برای طیف وسیع‌تری از کاربردها مانند کاربردهای حرکت و انتقال (مثل نوار نقاله) استفاده می‌شود.

نوع درایوهای V20 به صورت جمع و جور و اصطلاحا کامپکت است، اما درایو G120  دارای دو سری کامپکت و ماژولار است. سری G120C  به صورت کمپکت عرضه می‌شود، اما G120 بصورت ماژولار است.

جزئیات بیشتر در این زمینه را در مقاله ” مقایسه V20 و G120 “ببینید.

منظور از ماکرو، تنظیمات پیشفرضی است که برای کاربردی خاص در حافظه درایو ذخیره شده و قابل استفاده است. به کمک این تنظیمات می توانید درایو را برای کاربردی مورد نظر به راحتی پیکره بندی کنید. برای این کار کافی است متناسب با کاربرد مورد نظر ماکروی صحیح را انتخاب کنید. سپس در صورت نیاز با اعمال برخی تغییرات جزئی، تنظیمات درایو V20 برای پروژه ما شخصی ‌سازی می شود.

ماکروهای اینورتر V20 را می توان در دو گروه دسته بندی کرد. گروه اول ماکروهای مربوط به نحوه اتصال درایو به سیستم یا  connection macros هستند. گروه دوم ماکروهای نوع کاربری یا application macros نامگذاری شده اند. ماکروهای نحوه اتصال دارای تنظیمات نرم‌ افزاری مخصوص و سیم ‌بندی ویژه متناسب با آن هستند. به عنوان مثال، ماکروی Cn001 با سیم‌بندی زیر اجرا می‌شود:

برای اینکار لازم است سرهای ابتدا و انتهای پتانسیومتر را به ترمینال 0 ولت و 10 ولت، و سر وسط آن را به ورودی آنالوگ متصل کنید. در مرحله بعد باید تنظیمات نرم‌افزاری مورد نیاز را نیز انجام دهید. به عبارت دیگر، باید برای درایو تعریف کنیم که مرجع سرعت آن، ورودی آنالوگ یا همان پتانسیومتر است. در درایوهای V20 با وجود ماکروها، این کار به راحتی انجام می‌شود. ماکروهای Cn002 و Cn007  از ورودی آنالوگ به عنوان مرجع سرعت استفاده می‌کنند. برای استفاده از این قابلیت پارامتر P1000 باید برابر با 2 تنظیم شود.

درایو V20 برای کاربردهایی با آستانه اضافه بار پایین طراحی شده است. به این معنی که درایو قادر است تا 10 درصد بالاتر از جریان نامی را به مدت 60 ثانیه تحمل کند. در صورت افزایش بیشتر جریان یا عبور زمان اضافه جریان از مرز 60 ثانیه، درایو خطای اضافه بار را اعلام می کند. این میزان اضافه بار برای کاربردهای پمپ و فن مناسب است.

اگر قصد استفاده از درایو V20 در کاربردهای سنگین‌ را داشته باشید، باید آستانه تحمل درایو را افزایش دهید. در این حالت، می‌توان طوری برنامه ریزی کرد که درایو تا 150 درصد جریان نامی را به مدت 60 ثانیه تحمل کند. لازم به ذکر است استفاده از این قابلیت تبعاتی را نیز به همراه خواهد داشت.

با انتخاب حالت استفاده در کاربردهای سنگین، محدوده توانی درایو به 22 کیلووات محدود خواهد شد، به این معنی که محدوده توان درایو یک پله کمتر می شود. به عبارت دیگر، درایو 30 کیلووات برای استفاده در کاربردهای سبک، به 22 کیلووات برای کابردهای سنگین تبدیل می‌شود. همچنین درایو 22 کیلووات برای سبک کار، به  درایو 18.5 کیلووات برای سنگین کار تبدیل می‌شود. انتخاب آستانه اضافه بار درایو در پارامتر P0205 گنجانده شده است.

به صورت کلی درایو V20 برای کنترل گشتاور طراحی نشده است. اما می توان برای موتورهای با کارکرد ساده که نیاز به گشتاور بالا در ابتدای راه‌اندازی دارند از این درایو استفاده کرد. برای انجام این کار میتوان از روش کنترل V/f  چند نقطه ای استفاده کرد. در این حالت ولتاژ شروع به کار در نقطه بالاتری تنظیم می شود. لازم به ذکر است این درایو کارایی مشابه درایوهایی که برای کنترل گشتاور طراحی شده‌اند را ندارد.

منظور از فیلتر برای درایوها، در واقع فیلتر الکترومغناطیسی است. اگر از درایو در محیطی استفاده می کنید که تجهیزات الکترونیکی و مخابراتی حساس در نزدیکی آن قرار دارند، استفاده از درایو با فیلتر EMC (میانگذر الکترومغناطیسی) الزامی است. به طور ساده، اگر درایو به تنهایی در یک تابلو برق قرار گیرد و تجهیزات دیگری مانند  PLC، کنترلر، رایانه و غیره در نزدیکی آن وجود نداشته باشد، می‌توان از درایو بدون فیلتر استفاده کرد. در غیر این صورت، توصیه می‌شود از درایو با فیلتر EMC استفاده کرده و به طور فنی برای مطابقت با استاندارد IEC 61800-3 category C1  از مدل فیلتردار استفاده نمایید.